“အီမာနဲ႔ ေတလာဘီလာ အတြက္”

“အေမဘယ္လုိ လုပ္ရပါ့မလဲ သမီးေလးတုိ႔ရယ္...” ကြၽန္မ ဘယ္လုိ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ရမယ္ ဆိုတာ ေျပာၾကပါဦးရွင္။ တစ္ေန႔လုံး၊ တစ္ညလုံး ကြၽန္မ ငိုေႂကြးခဲ့ရတာ မ်က္ရည္ေတာင္ ခန္းေျခာက္ေန ပါၿပီ။ ဘယ္သူမွ မကယ္ႏိုင္ေတာ့ ဘူးလား။ ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္လို႔ ေရြးခိုင္းမယ့္ အစား ကြၽန္မကုိသာ သတ္ပစ္လုိက္ၾက ပါေတာ့ ဆရာတုိ႔ရယ္။ ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္တဲ့လား။ ၾကည့္ပါဦးရွင္။ ကြၽန္မ သမီးေလးေတြမွာ ဘာမ်ား အျပစ္ရွိလုိ႔လဲ။ ကြၽန္မကို ေျပာၾကပါ။ ေမြးစကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ မိဘအေပၚ ဘာမွ ဒုကၡ မေပးဖူး သူေလးေတြပါ။ စားခ်ိန္တန္စား၊ ကစားခ်ိန္တန္ ကစား၊ အိပ္ခ်ိန္ တန္အိပ္နဲ႔ အင္မတန္ လိမၼာေရးျခား ရွိၾကပါတယ္ရွင္။ ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္လည္း အင္မတန္ ခ်စ္ၾကပါတယ္။ မနက္ေစာေစာ ထလာတာနဲ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အာ၀ါးေလးေတြ ေပးၾကတယ္။ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ သစ္ေပးတယ္။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ထမင္းခြံ႕ေကြၽးတယ္။ ခ်စ္စရာ ကဗ်ာေလး တခ်ဳိ႕တစ္၀က္ေတာင္ ဆုိျပတတ္ေနၾက ပါၿပီ။ လက္ခုပ္တီးရင္လည္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မေမာႏုိင္ မပန္းႏုိင္ ညီညီညာညာ ျဖစ္ေအာင္လုိ႔ ခ်ိန္ညႇိ ကျပၾကတာပါပဲ။ မိနစ္ပိုင္းပဲ ရွင္သန္မယ္ ဆုိကတည္းက ရင္ထိတ္ခဲ့ရတဲ့ ကြၽန္မပါ။ ဒီအခ်ိန္ထိေတာင္ ရွင္သန္ခြင့္ေပးခဲ့ ၿပီးၿပီပဲ ကံၾကမၼာရယ္။ အဲ့ဒီ ႏွလုံးသားေလးကို ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္ စလုံးစာ အတြက္ ၾကံ႕ခိုင္မႈေလး ျမႇင့္ေပးလွည့္ပါလား။ သမာေဒ၀ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ အေပါင္း တို႔ရယ္။ ညအိပ္ရာ ၀င္တုိင္း တစ္ဦးန႔ဲတစ္ဦး ေပ်ာက္သြားမွာ စိုးရိမ္သလုိနဲ႕ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္အိပ္တတ္တဲ့ ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္ကို ဘယ္အင္အားနဲ႔ တစ္ဘ၀စီ ျခားေစဖုိ႔ ကြၽန္မက ဆုံးျဖတ္ ေပးရမွာပါလဲ။ ဒါ ကြၽန္မ သမီးေလးေတြေနာ္ ဆရာ။ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္ ေရြးခ်ယ္မႈမွာ တစ္ေယာက္ကို ကယ္တင္သလုိ တစ္ေယာက္ကို ကြၽန္မက သတ္ပစ္ရမွာလား။ “မခြဲလုိ႔ မရဘူးေလ။ အစ္မရဲ႕သမီးေလးေတြ တစ္ေန႔တျခား ပိန္ပိန္လာတယ္ မဟုတ္လား၊ အရင္လုိ အေမာ သိပ္မခံႏိုင္ၾက...” ေတာ္ၾကပါေတာ့ရွင္ ။ အဲဒီ စကားေတြကို ဆက္မေျပာဘဲနဲ႕ ကြၽန္မကိုသာ သတ္လုိက္ၾက ပါေတာ့။ အားေဆးေတြ အမ်ားႀကီး ေကြၽးၿပီး ျပန္၀လာေအာင္ လုပ္လုိ႔ မရဘူးလား ဆရာတုိ႔ ရယ္။ ကြၽန္မက အ႐ူးမပါ။ ကြၽန္မကုိ စိတ္ရွည္ ရွည္ထားၿပီး ျပန္ၾကားေပးပါ ဆရာရယ္။ “အီမာေရ ေတလာဘီလီေရ အေမ ဘယ္လုိ ဆုံးျဖတ္ရပါ့မလဲ သမီးေလးတုိ႔ရယ္” ေတာ္ေတာ္ၾကာရင္ သူတို႔ လာေခၚၾကေရာ့မယ္။ သမီးေလးတုိ႔က တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ စကာေနာက္ကာနဲ႔ ေဆာ့ကစားေနၾက ဆဲပဲ။ ဒီေန႔ဟာ ဘယ္သူ႔အတြက္ ေနာက္ဆုံးေန႔လဲ ဆိုတာကို သူတို႔ခမ်ာ မသိရွာၾကဘူး။ ကြၽန္မကေရာ ဘယ္သူလုိ႔ နာမည္တပ္ လုိက္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ကို...။ ခြဲစိတ္တာ မေအာင္ျမင္ဘဲ ႏွစ္ေယာက္စလုံး စင္သြားခဲ့ရင္ေရာ “အို ဖြဟဲ့ လြဲပါေစ ပယ္ပါေစ” ခြဲလုိ႔စိတ္လုိ႔ ေအာင္ျမင္ပါၿပီတဲ့။ “အေမ အီမာေရာ..” ဒါမွမဟုတ္ “အေမ ေတလာဘီလီေရာ...”လုိ႔ တီတီ တာတာေလးမ်ား ေမးလာခဲ့ရင္ ကြၽန္မ ဘယ္လုိ ေျဖရပါ့မလဲ။ က်န္ခဲ့တဲ့ သမီေလးခမ်ာမွာ... နံနက္တိုင္း ေမႊးေမႊးေပးစရာ ပါးျပင္ေလး ေပ်ာက္ဆုံးလို႔၊ ထမင္းခြံ႕ေကြၽးမယ့္ ႏႈတ္ခမ္း နီတာရဲေလး မေတြ႕ေတာ့လုိ႔၊ လက္ခုပ္သံၾကားရင္ စည္းခ်က္ညီညီ ကေပးေဖာ္ေလး မရွိေတာ့လုိ႔၊ ညဘက္ ဖက္အိပ္စရာ ေန႔တူနံတူေလး ဘယ္မွာမွ ရွာမရလုိ႔...ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြနဲ႔ အားငယ္စိတ္ ေတြ၀င္လာခဲ့ရင္ေရာ။ ကြၽန္မ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ ေျဖသိမ့္ေပးႏိုင္ မလဲ။ ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ကုိ ေရြးခိုင္း မယ့္အစား ႏွစ္ေယာက္စလုံးအတြက္ ကြၽန္မႏွလုံး သားကို အစားေပး၊ ကြၽန္မ ေသေပးလုိ႔မ်ား မရ ဘူးလားရွင္။ အၾကံဥာဏ္ေကာင္းေလးမ်ား မစၾကပါရွင္။ ၀န္ခံခ်က္ (၂၃.၃.၂၀၁၀ တြင္ထြက္ရွိလာေသာ Good Health News ဂ်ာနယ္မွ သတင္းတစ္ပုဒ္အား ဖတ္႐ႈမိၿပီး အေမေနရာမွ ေန၍ ခံစားေရးဖြဲ႕ပါသည္။ တကယ္တမ္း အေမျဖစ္သူ၏ ရင္နင့္စရာ ခံစားခ်က္ကိုေတာ့ မီႏိုင္မည္ မထင္ပါ။ ရည္ရြယ္ခ်က္က အားလံုးကို ေလးေလး နက္နက္ မွ်ေ၀ခ်င္လုိ႔၊ ၿပီးေတာ့ အီမာလား၊ ေတလာဘီလီလား မေသခ်ာသည့္ လူေလာကထဲမွာ က်န္ရစ္မည့္သူ၊ ေနာက္ လူ႕ေလာကထဲမွ ေဆာလ်င္စြာ ႏႈတ္ဆက္ ထြက္ခြာသြားမည့္ သူေလးအတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၀ိုင္း၀န္းဆုေတာင္း ေပးေစခ်င္လုိ႔ပါဗ်ာ။) ကဲ... ကြၽန္ေတာ့္ဆုေတာင္း စၿပီ။ “ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အံ့ၾသဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးနဲ႔ ၾကံဳကာ ႏွစ္ဦးစလုံး အသက္ရွင္ပါေစ။ ႏွစ္ဦးစလုံး အသက္ရွင္ဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အဆုံး၊ က်န္ရစ္သူ ေလးလည္း စိတ္၊ ႐ုပ္၊ ခႏၶာ အျမန္ဆုံး က်န္းမာပါေစ။ ႏႈတ္ဆက္ ထြက္ခြာသြားသူေလးလည္း ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။ ခ်မ္းထက္ဟန္                                                                                                                                         teen magazine